Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ulex parviflorus & Phelipanche rosmarina

fotò
fotò
Argelas

Ulex parviflorus

Fabaceae Leguminosae

Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.

Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.

Descripcioun :
L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.

Usanço :
Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.

Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu

Liò : Garrigo - Roucaio - Tepiero seco - Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788

fotò
fotò
Erbo-de-taurèu(-dóu-roumanin)

Phelipanche rosmarina

Orobanchaceae

Nom en français : Orobanche du romarin.

Descripcioun :
Aquesto erbo-de-taurèu dóu gènre Phelipanche trachis dins li garrigo "duberto" (emé gaire d'aubre) ounte ié parasito lou roumanin. A la primo flouris i pèd de roumain o pas trop liuen. Se recounèie à soun estigmate jaune clar, si petalo bluio à vióuleto un pau raiado emé uno gorjo blanco.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Phelipanche
Famiho : Orobanchaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 8 à 10 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun

Liò : Garrigo - Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Phelipanche rosmarina (Beck) Banfi, Galasso & Soldano, 2005 (= Orobanche purpurea Jacq, 1762 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
R
ges
C
ges
ges
ges
ges

Ulex parviflorus & Phelipanche rosmarina

RR
C
R
CC
RR
RR
ges
ges

Coumpara Argelas emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-taurèu(-dóu-roumanin) emé uno autro planto

fotò